روش های اتصال به زمین کابل های نوری OPGW

به طور کلی، برای ساخت شبکه های ارتباطی فیبر نوری بر اساس خطوط انتقال، کابل های نوری در داخل سیم های زمین خطوط انتقال فشار قوی بالای سر مستقر می شوند. این اصل کاربرد استکابل های نوری OPGW. کابل های OPGW نه تنها هدف اتصال زمین و ارتباط را انجام می دهند، بلکه نقش مهمی در انتقال جریان های ولتاژ بالا دارند. اگر در روش های اتصال به زمین کابل های نوری OPGW مشکلاتی وجود داشته باشد، عملکرد عملیاتی آنها می تواند تحت تأثیر قرار گیرد.

 

اولاً، در طول آب و هوای رعد و برق، کابل های نوری OPGW ممکن است با مشکلاتی مانندساختار کابلپراکندگی یا شکستگی در اثر برخورد صاعقه بر روی سیم زمین که باعث کاهش قابل توجه عمر کابل های نوری OPGW می شود. بنابراین، استفاده از کابل های نوری OPGW باید تحت رویه های زمینی دقیق قرار گیرد. با این حال، فقدان دانش و تخصص فنی در بهره برداری و نگهداری کابل های OPGW، حذف اساسی مسائل مربوط به اتصال زمین ضعیف را چالش برانگیز می کند. در نتیجه، کابل‌های نوری OPGW همچنان با خطر برخورد صاعقه روبرو هستند.

 

چهار روش متداول اتصال زمین برای کابل های نوری OPGW وجود دارد:

 

روش اول شامل اتصال کابل های نوری OPGW برج به برج همراه با سیم های انحراف برج به برج است.

 

روش دوم، اتصال کابل های نوری OPGW برج به برج است، در حالی که سیم های انحراف را در یک نقطه زمین می کند.

 

روش سوم شامل اتصال به کابل های نوری OPGW در یک نقطه، همراه با اتصال به زمین سیم های انحراف در یک نقطه است.

 

روش چهارم شامل عایق بندی کل خط کابل نوری OPGW و اتصال به زمین سیم های انحراف در یک نقطه است.

 

اگر هم کابل‌های نوری OPGW و هم سیم‌های انحراف از روش اتصال برج به برج استفاده کنند، ولتاژ القایی روی سیم زمین کمتر خواهد بود، اما جریان القایی و مصرف انرژی سیم زمین بیشتر خواهد بود.