نحوه انتخاب مواد ژاکت کابل مناسب

سیستم های الکتریکی مدرن به اتصال بین دستگاه های مختلف ، تابلوهای مدار و لوازم جانبی متکی هستند. چه قدرت انتقال یا سیگنال های الکتریکی ، کابل ها ستون فقرات اتصالات سیمی هستند و آنها را به بخشی جدایی ناپذیر از همه سیستم ها تبدیل می کند.

با این حال ، اهمیت کت کابل (لایه بیرونی که از هادی های داخلی احاطه و محافظت می کند) اغلب دست کم گرفته می شود. انتخاب مواد ژاکت کابل مناسب یک تصمیم مهم در طراحی و ساخت کابل است ، به خصوص در هنگام استفاده در محیط های سخت. درک تعادل بین عملکرد مکانیکی ، مقاومت در برابر محیط زیست ، انعطاف پذیری ، هزینه و انطباق نظارتی برای ایجاد یک انتخاب عاقلانه مهم است.

در قلب ژاکت کابل سپر است که از زندگی و قابلیت اطمینان کابل داخلی محافظت و تضمین می کند. این محافظت در برابر رطوبت ، مواد شیمیایی ، اشعه ماوراء بنفش و فشارهای جسمی مانند سایش و ضربه محافظت می کند.

مواد برای کاپشن های کابل از پلاستیک های ساده گرفته تا پلیمرهای پیشرفته متغیر است که هر کدام دارای خواص منحصر به فرد برای برآورده کردن نیازهای خاص محیطی و مکانیکی هستند. فرایند انتخاب بسیار مهم است زیرا مواد مناسب در شرایط استفاده مورد انتظار ، عملکرد و محافظت بهینه را تضمین می کند.

هیچ راه حل "یک اندازه متناسب با همه" برای کاپشن های کابل وجود ندارد. مواد انتخاب شده بسته به شرایط منحصر به فرد کاربرد می تواند بسیار متفاوت باشد.

در هنگام انتخاب مواد ژاکت کابل مناسب ، عوامل مختلفی وجود دارد.

1 شرایط محیطی
مقاومت شیمیایی یک عامل مهم در انتخاب کاپشن های کابل است ، زیرا کابل ها بسته به کاربرد آنها ممکن است با روغن ، حلالها ، اسیدها یا پایه ها روبرو شوند. یک ژاکت کابل به خوبی انتخاب شده می تواند از تخریب یا خوردگی اجزای اساسی آن جلوگیری کند و از این طریق یکپارچگی کابل را در طول عمر خدمات خود حفظ کند. به عنوان مثال ، در محیط های صنعتی که قرار گرفتن در معرض شیمیایی متداول است ، انتخاب موادی که می توانند در برابر چنین شرایط سخت مقاومت کنند بسیار مهم است. در اینجا ، مواد شیمیایی خاصی که کابل در معرض آن قرار خواهد گرفت باید ارزیابی شود ، زیرا این امر نیاز به مواد تخصصی مانند فلوروپلیمرها را برای دستیابی به مقاومت شدید شیمیایی تعیین می کند.

مقاومت در برابر آب و هوا و نور خورشید یکی دیگر از ملاحظات ارزشمند است ، به خصوص برای کابل هایی که در خارج از منزل استفاده می شود. قرار گرفتن در معرض طولانی مدت در معرض نور خورشید می تواند مواد سنتی را تضعیف کند و منجر به شستشو و نارسایی نهایی شود. موادی که برای مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش طراحی شده اند ، اطمینان حاصل می کنند که کابل حتی در نور شدید خورشید عملکردی و بادوام باقی می ماند. برای چنین کاربردهایی ، مواد ایده آل عبارتند از: ترموپلاستیک CPE ، ترموستات CPE یا ترموستات EPR. سایر مواد پیشرفته ، مانند پلی اتیلن متقاطع (XLPE) ، برای ارائه مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش ، اطمینان حاصل شده است که طول عمر کابل را در برنامه های در فضای باز تضمین می کند.

علاوه بر این ، در محیط هایی که خطر آتش سوزی نگران کننده است ، انتخاب یک ژاکت کابل که دارای شعله ای است که دارای شعله است یا خودآزاری می تواند یک انتخاب صرفه جویی در زندگی باشد. این مواد برای جلوگیری از گسترش شعله های آتش طراحی شده اند و یک لایه مهم ایمنی در کاربردهای مهم اضافه می کنند. برای عقب ماندگی شعله ، گزینه های عالی شامل می شوندپی وی سیترموپلاستیک و ترموپلاستیک CPE. چنین مواد می توانند ضمن کاهش انتشار گازهای سمی در حین احتراق ، گسترش شعله های آتش را کاهش دهند.

2. خصوصیات مکانیکی
مقاومت سایش ، نیروی ضربه و توانایی خرد کردن ژاکت کابل به طور مستقیم بر دوام پلی اورتان تأثیر می گذارد. این بیشتر در برنامه هایی که کابل در زمین های چالش برانگیز عبور می کند یا نیاز به کار مکرر دارد ، ضروری است. در برنامه های بسیار موبایل ، مانند روباتیک یا ماشین آلات پویا ، انتخاب ژاکت کابل با خصوصیات مکانیکی برتر می تواند به جلوگیری از تعویض و نگهداری مکرر کمک کند. بهترین مواد مقاوم در برابر سایش برای پوشش های ژاکت شامل ترموپلاستیک پلی اورتان و ترموپلاستیک CPE است.

3. ملاحظات دما
دامنه دمای کار یک ماده ژاکت کابل می تواند تفاوت بین موفقیت یا عدم موفقیت یک سیستم باشد. موادی که نمی توانند دامنه دمای کار در محیط مورد نظر خود را تحمل کنند ، ممکن است در شرایط سرد شکننده شوند یا در هنگام قرار گرفتن در معرض دمای بالا تخریب شوند. این تخریب می تواند یکپارچگی کابل را به خطر بیاندازد و باعث خرابی عایق الکتریکی شود و در نتیجه اختلالات عملیاتی یا خطرات ایمنی ایجاد شود.

در حالی که بسیاری از کابل های استاندارد ممکن است تا 105 درجه سانتیگراد رتبه بندی شوند ، ممکن است برنامه های PVC تخصصی برای مقاومت در برابر دمای بالاتر نیاز داشته باشند. برای صنایعی مانند نفت و گاز ، کاربردهای ویژه به مواد مانند مواد سری SJS ITT Cannon نیاز دارند که می توانند در برابر دمای تا 200 درجه سانتیگراد مقاومت کنند. برای این دماهای بالا ، ممکن است انواع مختلفی از مواد در نظر گرفته شود ، از جمله PVC در سمت ترموپلاستیک و CPE یا EPR یا CPR در سمت ترموستات. موادی که می توانند در چنین محیط هایی کار کنند می توانند در برابر درجه حرارت بالا مقاومت کنند و در برابر پیری حرارتی مقاومت کنند و از عملکرد کابل در طول زمان اطمینان حاصل کنند.

محیط های درجه حرارت بالا ، مانند سکوهای حفاری در ساحل را در نظر بگیرید. در این محیط های پر فشار و درجه حرارت بالا ، لازم است یک ماده ژاکت کابل را انتخاب کنید که بتواند بدون تخریب یا عدم موفقیت در برابر دمای شدید مقاومت کند. در نهایت ، انتخاب مواد ژاکت کابل مناسب می تواند ضمن افزایش عمر تجهیزات ، عملیات ایمن و قابل اعتماد را تضمین کند.

4. نیاز به انعطاف پذیری
برخی از برنامه ها به کابل ها نیاز دارند تا تحت حرکات خمش مکرر و پیچ خورده انعطاف پذیر باشند. این نیاز به انعطاف پذیری نیاز به دوام را کاهش نمی دهد. بنابراین ، مواد باید با دقت انتخاب شوند تا به طور مؤثر این دو نیاز را متعادل کنند. در این موارد ، موادی مانند الاستومرهای ترموپلاستیک (TPE) یا پلی اورتان (PUR) به دلیل خاصیت خاصیت ارتجاعی و مقاومت آنها مورد حمایت قرار می گیرند.

به عنوان مثال ، کابل های مورد استفاده در اتوماسیون صنعتی باید بسیار انعطاف پذیر باشند تا بتوانند حرکت ماشین آلات مانند روبات ها را در خود جای دهند. روبات های مش استفاده شده برای کارهایی مانند انتخاب و قرار دادن قطعات نمونه بارز این نیاز است. طراحی آنها باعث می شود طیف وسیعی از حرکت ، استرس ثابت را روی کابل ها قرار دهد و نیاز به استفاده از موادی دارد که می توانند بدون اینکه عملکرد را به خطر بیاندازند ، در برابر خم و پیچش مقاومت کنند.

پس از در نظر گرفتن شرایط محیطی ، خصوصیات مکانیکی ، دما و نیازهای انعطاف پذیری ، توجه به این نکته نیز حائز اهمیت است که قطر بیرونی کابل با هر ماده متفاوت خواهد بود. برای اینکه سازگار با محیط زیست باشد ، قطر کابل باید در محدوده آب بندی پشتی یا پیوست اتصال باقی بماند.