تفاوت بین کابل‌های فیبر نوری Loose Tube و Tight Buffer

مطبوعات فناوری

تفاوت بین کابل‌های فیبر نوری Loose Tube و Tight Buffer

کابل‌های فیبر نوریمی‌توان آنها را بر اساس اینکه آیا فیبرهای نوری بافر شل یا بافر محکم هستند، به دو نوع اصلی طبقه‌بندی کرد. این دو طرح بسته به محیط مورد استفاده، اهداف متفاوتی را دنبال می‌کنند. طرح‌های لوله شل معمولاً برای کاربردهای فضای باز استفاده می‌شوند، در حالی که طرح‌های بافر محکم معمولاً برای کاربردهای داخلی، مانند کابل‌های breakout داخلی، استفاده می‌شوند. بیایید تفاوت‌های بین کابل‌های فیبر نوری لوله شل و بافر محکم را بررسی کنیم.

 

تفاوت‌های ساختاری

 

کابل فیبر نوری Loose Tube: کابل‌های Loose Tube حاوی فیبرهای نوری 250 میکرومتری هستند که درون یک ماده با مدول بالا قرار گرفته‌اند که یک Loose Tube را تشکیل می‌دهد. این لوله با ژل پر شده است تا از نفوذ رطوبت جلوگیری شود. در هسته کابل، یک فلز (یاFRP غیرفلزی) عضو مرکزی مقاوم. لوله شل، عضو مرکزی مقاوم را احاطه کرده و برای تشکیل یک هسته کابل دایره‌ای پیچ خورده است. یک ماده مسدودکننده آب اضافی درون هسته کابل قرار داده می‌شود. پس از پیچیدن طولی با نوار فولادی موجدار (APL) یا نوار فولادی طنابی (PSP)، کابل با ... اکسترود می‌شود.ژاکت پلی اتیلن (PE).

 

کابل فیبر نوری بافر تنگ: کابل‌های برک‌اوت داخلی از یک فیبر نوری تک هسته‌ای با قطر φ2.0 میلی‌متر (شامل فیبر بافر تنگ φ900μm) استفاده می‌کنند.نخ آرامیدبرای استحکام بیشتر). هسته‌های کابل به دور یک عضو مرکزی مقاوم FRP پیچیده می‌شوند تا هسته کابل را تشکیل دهند و در نهایت، یک لایه بیرونی از پلی وینیل کلراید (پی وی سی) یا هالوژن بدون دود کم (LSZH) به عنوان روکش اکسترود شده است.

 

حفاظت

 

کابل فیبر نوری Loose Tube: فیبرهای نوری در کابل‌های Loose Tube درون یک Loose Tube پر از ژل قرار می‌گیرند که به جلوگیری از رطوبت فیبر در محیط‌های نامساعد و با رطوبت بالا که ممکن است آب یا میعان ایجاد شود، کمک می‌کند.

 

کابل فیبر نوری Tight Buffer: کابل‌های Tight Buffer محافظت مضاعف ارائه می‌دهندفیبرهای نوری، با هر دو پوشش ۲۵۰ میکرومتری و یک لایه بافر محکم ۹۰۰ میکرومتری.

 

کاربردها

 

کابل فیبر نوری لوله شل: کابل‌های لوله شل در کاربردهای هوایی، کانالی و دفن مستقیم در فضای باز استفاده می‌شوند. آن‌ها در مخابرات، ستون فقرات دانشگاه، مسافت‌های کوتاه، مراکز داده، تلویزیون کابلی، پخش، سیستم‌های شبکه کامپیوتری، سیستم‌های شبکه کاربران و اترنت 10G، 40G و 100Gbps رایج هستند.

 

کابل فیبر نوری Tight Buffer: کابل‌های Tight Buffer برای کاربردهای داخلی، مراکز داده، شبکه‌های ستون فقرات، کابل‌کشی افقی، پچ کوردها، کابل‌های تجهیزات، LAN، WAN، شبکه‌های ذخیره‌سازی (SAN)، کابل‌کشی افقی یا عمودی طولانی داخلی مناسب هستند.

 

مقایسه

 

کابل‌های فیبر نوری Tight buffer گران‌تر از کابل‌های loose tube هستند زیرا از مواد بیشتری در ساختار کابل استفاده می‌کنند. با توجه به تفاوت‌های بین فیبرهای نوری 900μm و فیبرهای نوری 250μm، کابل‌های Tight buffer می‌توانند تعداد فیبرهای نوری کمتری با قطر یکسان را در خود جای دهند.

 

علاوه بر این، کابل‌های بافر محکم در مقایسه با کابل‌های لوله شل، نصب آسان‌تری دارند، زیرا نیازی به پر کردن با ژل ندارند و برای اتصال یا سربندی نیازی به بستن شاخه‌ها نیست.

 

نتیجه‌گیری

 

کابل‌های لوله شل، عملکرد انتقال نوری پایدار و قابل اعتمادی را در طیف وسیعی از دما ارائه می‌دهند، محافظت بهینه برای فیبرهای نوری تحت بارهای کششی بالا فراهم می‌کنند و می‌توانند به راحتی با ژل‌های مسدودکننده آب در برابر رطوبت مقاومت کنند. کابل‌های بافر محکم، قابلیت اطمینان، تطبیق‌پذیری و انعطاف‌پذیری بالایی را ارائه می‌دهند. آن‌ها اندازه کوچکتری دارند و نصب آن‌ها آسان است.

 

松套

زمان ارسال: ۲۴ اکتبر ۲۰۲۳