تفاوت بین کابل‌های DC و کابل‌های AC

۱. سیستم‌های مختلف بهره‌برداری:

کابل‌های جریان مستقیمدر سیستم‌های انتقال جریان مستقیم پس از یکسوسازی استفاده می‌شوند، در حالی که کابل‌های AC معمولاً در سیستم‌های قدرتی که در فرکانس صنعتی (50 هرتز) کار می‌کنند، استفاده می‌شوند.

۲. کاهش اتلاف انرژی در انتقال:

در مقایسه با کابل‌های AC، کابل‌های DC در طول فرآیند انتقال، تلفات انرژی کمتری از خود نشان می‌دهند. تلفات انرژی در کابل‌های DC در درجه اول به دلیل مقاومت جریان مستقیم هادی‌ها است و تلفات عایقی نسبتاً کوچک است (بسته به میزان نوسانات جریان پس از یکسوسازی). از سوی دیگر، مقاومت AC کابل‌های AC ولتاژ پایین کمی بزرگتر از مقاومت DC است و برای کابل‌های ولتاژ بالا، تلفات به دلیل اثر مجاورت و اثر پوستی قابل توجه است، که در آن تلفات مقاومت عایقی نقش عمده‌ای ایفا می‌کند و عمدتاً توسط امپدانس ناشی از ظرفیت خازنی و سلف ایجاد می‌شود.

۳. راندمان انتقال بالا و تلفات خط پایین:

کابل‌های DC راندمان انتقال بالا و حداقل تلفات خط را ارائه می‌دهند.

۴. مناسب برای تنظیم جریان و تغییر جهت انتقال نیرو.

۵. علیرغم هزینه بالاتر تجهیزات تبدیل در مقایسه با ترانسفورماتورها، هزینه کلی استفاده از کابل‌های DC بسیار کمتر از کابل‌های AC است. کابل‌های DC دوقطبی هستند و ساختار ساده‌ای دارند، در حالی که کابل‌های AC سیستم‌های سه فاز چهار سیمه یا پنج سیمه با الزامات ایمنی عایق بالا و ساختار پیچیده‌تری هستند. هزینه کابل‌های AC بیش از سه برابر کابل‌های DC است.

۶. ایمنی بالا در استفاده از کابل‌های جریان مستقیم:

- ویژگی‌های ذاتی انتقال DC، القای جریان و جریان نشتی را دشوار می‌کند و از تداخل الکترومغناطیسی با سایر کابل‌های هم‌پوشان جلوگیری می‌کند.

- کابل‌های تک‌هسته‌ای به دلیل ساختار فولادی سینی‌های کابل، دچار تلفات هیسترزیس مغناطیسی نمی‌شوند و عملکرد انتقال کابل را حفظ می‌کنند.

- کابل‌های DC از قابلیت حفاظت در برابر اتصال کوتاه و جریان بیش از حد بالاتری برخوردارند.

- وقتی میدان‌های الکتریکی با ولتاژ یکسان به عایق اعمال می‌شوند، میدان الکتریکی DC بسیار ایمن‌تر از میدان الکتریکی AC است.

۷. نصب ساده، نگهداری آسان و هزینه‌های کمتر برای کابل‌های DC.

 

عایقالزامات برای ولتاژ و جریان AC و DC یکسان:

وقتی ولتاژ یکسانی به عایق اعمال می‌شود، میدان الکتریکی در کابل‌های DC بسیار کوچکتر از کابل‌های AC است. به دلیل تفاوت‌های ساختاری قابل توجه بین این دو میدان، حداکثر میدان الکتریکی در هنگام برق‌دار کردن کابل AC در نزدیکی رسانا متمرکز است، در حالی که در کابل‌های DC، عمدتاً در داخل لایه عایق متمرکز می‌شود. در نتیجه، کابل‌های DC وقتی ولتاژ یکسانی به عایق اعمال می‌شود، ایمن‌تر (۲.۴ برابر) هستند.